ເປັນທາງການຄັກແລ້ວວ່າ ພັກເຣປະບລິກັນ ເລືອກເອົາພໍ່ຕູ້ "ຈອນ ມັກເຄນ" ອະດີດສເລີຍເສິກສົງຄາມອິນໂດຈີນ ອາຍຸ 72 ປີ ມາປະຊັນກັນກັບອ້າຍຫນຸ່ມລູກຊອດ "ໂອບາມາ" ອາຍຸ 47 ປີ ຜູ່ຕາງຫນ້າຂອງ ພັກເດໂມກຣາດ.
ຖ້າມາເບິ່ງໄນສະພາບຕົວຈິງແລະຫລັກຂອງເສຖກິດທົ່ວໄປແລ້ວ ຄໍລັມທີ່ກ່າວມານີ້ກໍບໍ່ມີຫຍັງໄໝ່. ຕາບໄດທີ່ມີການເປີດກວ້າງ ການຊື້ຂາຍ ການສັນຈອນແລະການທ່ອງທ່ຽວ ຕາບນັ້ນຈະມີເງື່ອນໄຂຮຽກຮ້ອງຫາ ຕລາດບັນເທິງເພີ້ມຂຶ້ນ ໄນນັ້ນ ກໍຕ້ອງມີສຸຣາ ນາຣີ.
ໄນປັດຈຸບັນນີ້ມັນກໍເປັນທື່ຮັບຮຸ້ກັນແບບບໍ່ເປັນທາງການ ວ່າປະເພດບັນເທຶງ ແລະສັພຍະກອນມະນຸດ ລາວທີ່ ໄດ້ຖືກລໍ່ຫຼອມ ມີປະສິດທິພາບ ໄນຣະດັບມາຕຖານ ແລະຮັບໄຊ້ຕລາດໄດ້ຜົນດີທີ່ສຸດ ນັ້ນກໍຄື ການໂສເພນີ ແລະສາວນ້ອຍລາວ ທື່ຍຶດຖືອາຊີບ ນາງສາວບໍຣີການ .
ການຮຽນອາຊີບດັ່ງກ່າວ ກໍບໍ່ໄດ້ຍາກພໍເທົ່າໄດ ແລະກໍບໍ່ໄດ້ສິ້ນເປືອງ ງົບປະມານການສຶກສາ ຂອງລັດຈັກກີບເລີຍ. ພ້ອມນັ້ນຂ້າເຈົ້າ ຍັງໄດ້ເພີ້ມພູນຜລິດຜົນໄຫ້ ແກ່ການຜລິດຂອງຊາດ(GDP) ບໍ່ນ້ອຍ ໂດຍສະເພາະໄນການຂຍາຍຕົວຂອງຕລາດ ການທ່ອງທ່ຽວຂອງລາວ ຊຶ່ງນຳເອົາ ຣາຍໄດ້ມາໄຫ້ ສປປ ລາວຢ່າງມາກມາຍ.
ແຕ່ຍ້ອນກຽດ ແລະການຂາດຄວາມສາມາດປະເຊີນໜ້າ ກັບຄວາມຈິງຂອງຜຸ່ນຳລາວ ບັນດາບຸກຄົນເຫຼົ່ານີ້ ຈຶ່ງຖືກລັດແລະສັງຄົມ ລັງກຽດ ແລະໄຈ້ແຍກຂ້າເຈົ້າໄວ້ ເປັນໄພແລະເສດຂອງສັງຄົມ. ຫາກມີການ ກ່າວເຖິງເຣື່ອງນີ້ຂຶ້ນ ເທື່ອໄດແລ້ວ ທາງການ ກໍໂວຍວາຍຂຶ້ນເທື່ອນັ້ນ.
ແນວຄິດອັນຫຼ້າຫຼັງທີ່ປະຕິເສດຄວາມຈິງຕລອດ ຈະສືບຕໍ່ໄປຮອດໄສ? ຍັງບໍ່ເຫັນເທື່ອບໍ ວ່າຕາບໄດປະຊາຊົນຂອງ ຕົວເອງຍັງທຸກ ແລະປະເທດທັງປະເທດຍັງແບມືຂໍໝູ່ກິນຢູ່ ເພື່ອນບ້ານເຂົາກໍເບິ່ງຕົວເອງຕຳ່ ເຂົາຢາກເວົ້າຫຍັງ ເຂົາກໍເວົ້າ. ບາດສຸດທ້າຍມາ ແລ້ວມາໝຶນຢຸ່ ຜູ່ດຽວ.
ຈັກຊິໂວຍວາຍຂຶ້ນມາເຮັດຫຍັງ ເພາະມັນເປັນຄວາມຈິງຢຸ່ແລ້ວ. ທາງທີ່ດີແລ້ວ ທາງລັດ ຄວນຈະຍອມຮັບສະພາບ ຫາວິທີຊ່ວຍ ພນັກງານບັນເທິງພວກນີ້ ປົກປ້ອງ ຕົວເອງ ບໍ່ໄຫ້ ຂ້າເຈົ້າແປດພຍາດທາງເພດ ຫຼືຊຸກຍູ້ ໄຫ້ຂ້າເຈົ້າກະຕຽມ ແລະຊອກຫາ ອາຊີບອື່ນ ທີ່ປອດໄພ ມີອະນາຄົດ ແລະມີຄວາມຫວັງ.
ແຕ່ກໍໜ້າເສັຍດາຍ ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ ຄືຈະເປັນໄປໄດ້ຍາກ ເພາະຜູ່ນຳ ພ້ອມເຈົ້າໜ້າທີ່ລາວສ່ວນຫຼາຍ ກໍຍັງເມົາກິນ ເມົາຫຼິ້ນ ແຂ່ງຮັ່ງແຂ່ງມີ ແລະຊິງອຳນາດສ່ວນຕົວ ຈາກກັນຢຸ່.
ຕື່ມເຂົ້າໄປອີກ ກໍຍັງມີອົງປະກອບທີ່ສຳຄັນ ອີກອັນນື່ງ ຊຶ່ງພາໄຫ້ເສຖກິດຫຼ້າຫຼັງ ນັ້ນກໍຄື ການຂາດອຸປກອນ ແລະຂາດຄວາມສະດວກ ຂອງການຮ່ວມວຽກງານ ເປັນຕົ້ນແມ່ນ ຣະບົບໂທຣະຄົມະນາຄົມ ຊຶ່ງໄນນັ້ນມີໂທຣະສັບມືຖື ແລະ ເຄືອຄ່າຍອິນເຕີແນດ ເປັນຕົວຢ່າງ. ໄນໂລກການຄ້າປັດຈຸບັນ ທີ່ມີການແຂ່ງຂັນໄນຂັ້ນ ອັນດັບໂລກ ແມ່ນຈຳເປັນທີ່ສຸດ ທີ່ຣະບົບການຕິດຕໍ່ຈະຕ້ອງທັນສພາບຂອງໂລກ ທາງດ້ານເຕັກໂນໂລຈີ ແລະຕ້ອງໄຫ້ມີທົ່ວເຖິງແກ່ ປະຊາຊົນທົ່ວ ປະເທດ.
ຖ້າຈະແປໄສ່ສະພາບຕົວຈິງໄນປັດຈຸບັນຂອງ ສປປ ລາວແລ້ວ ກໍຫມາຍຄວາມວ່າ ມື້ໄດຮັຖບານລາວ ຕັດສິນໄຈ ແລະຈິງໄຈສາມາດ ເຮັດຕາມສິ່ງ ທີ່ເລົ່າມານີ້ໄດ້ ມື້ນັ້ນ ເສຖກິດທັງປະເທດ ກໍຈະເລີ້ມກ້າວໜ້າ ໄປໄນທິດທາງ ທີ່ຖຶກຕ້ອງ ແລະວ່ອງໄວ. ແຕ່ຂໍ້ສຳຄັນທີ່ສຸດ ແມ່ນປະຊາຊົນລາວທັງຫມົດ ຕ້ອງຕື່ນຕົວ ແລະ ກ້າເຊື່ອ ຄວາມສລາດສ່ອງໄສ ຂອງຕົນເອງ ບໍ່ແມ່ນອີ່ງໄສ່ ຄວາມສລາດຂອງພັກ ແລະລັດ ຫຼືຜູ່ໄດທັງສິ້ນ.